Przysięgam, mam w domu kilkadziesiąt kostek do gitary. Jednak po każdej sesji one po prostu znikają, jedna po drugiej. Któregoś razu chciałem zagrać numer, do którego naprawdę potrzebowałem kostki. Spędziłem 20 minut szukając jej. Szukałem w futerale na gitarę. Szukałem pod wzmacniaczem. Zajrzałem nawet do gitary akustycznej. Nie mogłem znaleźć ani jednej! Normalnie porzuciłbym pomysł wydrukowania jej w 3D. W końcu nie może się do czegokolwiek nadawać, prawda? Cóż, ciężkie czasy wymagają trudnych decyzji. Ściągnąłem pierwszy model kostki znaleziony w Internecie, puściłem wydruk na mojej MINI i za 5 minut miałem ją w ręce. A ona… działa?! Nie jest to tylko zapasowa kostka, która ledwie nadaje się do grania. Wydaje się, jakby niczym nie różniła się od wszystkich innych kostek, które kupowałem przez cały ten czas. Niesamowite! A wydrukowałem ją ze zwykłego PLA. To z pewnością jest najmniejszy, najszybszy i najbardziej przydatny wydruk, jaki do tej pory wykonałem.
Gdy już zrozumiałem, że mogę tworzyć własne kostki, w mojej głowie pojawiło się mnóstwo pytań. Jaką grubość preferuję? Z jakiego materiału je drukować? Dotychczas grałem tylko klasycznymi kostkami, ale czy są inne kształty, które mogłyby przypaść mi do gustu? Odpowiedzmy na te pytania po kolei.
Dobierz odpowiednią grubość
Nawet 0,1 mm różnicy w grubości kostki ma spory wpływ na jej czucie i elastyczność. Ogólnie rzecz biorąc, do gry na gitarze akustycznej warto mieć kostkę cieńszą, łatwiej uginającą się (0,4-0,6 mm). Z drugiej strony grubsze (0,8-1,2 mm) dają jaśniejszy, czystszy dźwięk, nadający się do gitary prowadzącej i do solówek. Większość początkujących wybiera kostki w zakresie 0,6-0,8 mm grubości.
Możesz kupić gotowy zestaw 10 sztuk w najpopularniejszych grubościach. Wtedy jednak zostanie Ci mnóstwo kostek, których nie lubisz i tylko kilka, na których gra się dobrze. Dzięki drukowaniu 3D możesz z łatwością stworzyć wszystkie pożądane grubości przez zwykłe skalowanie w slicerze. Wydrukuj kilka, wybierz swoją ulubioną i wydrukuj ich tyle, ile potrzebujesz. Tnąc modele w PrusaSlicerze upewnij się, że tworzysz oddzielne kopie (Ctrl+C, Ctrl+V), a nie tylko instancje (klawisz +), ponieważ w tym drugim przypadku zmieni się skala wszystkich na raz. Jeśli chcesz wpisać dokładną wartość liczbową, kliknij ikonkę kłódki w prawym panelu, co wyłączy skalowanie wzdłuż wszystkich osi. Następnie możesz ustawić właściwą wysokość modelu w osi Z.
Wybierając wysokość warstwy pamiętaj, że grubość kostki musi być przez nią podzielna. Kostka o grubości 0,7 mm drukowana na warstwie 0,2 mm zostanie zaokrąglona do 0,8 mm. PrusaSlicer pokaże rzeczywistą wysokość wydruku przy suwaku po prawej stronie – przestaw wysokość warstwy, jeśli to konieczne.
Dopasuj wg swojego uznania
Kostki mają więcej kształtów, niż mogłoby się wydawać. Poza klasycznym, jest jeszcze jazzowy, doskonały do szybkiego szarpania, tri-tip, który ma większy chwyt i można grać każdym z trzech rogów lub też egzotycznie wyglądający sharkfin, rozsławiony przez The Beatles, gdzie każdy jej róg daje inny dźwięk. Taką kostkę możesz schować pod palcem wskazującym i szarpać struny zamiennie – kostką i palcami. Narysowałem wszystkie te warianty w Fusion 360, a Ty możesz po prostu pobrać je z PrusaPrinters.org i wydrukować.
Twoja kreatywność może jednak wychodzić poza kształty opisane tutaj! Któż miałby Cię powstrzymać przed wydrukowaniem Kostki Przeznaczenia – sam Lucyfer? Ta, na pewno… 😈 Film „Kostka Przeznaczenia” to pozycja obowiązkowa dla każdego fana rocka – dzięki jej magicznej mocy, każdy może mieć boskie zdolności gry na gitarze. Pisząc ten artykuł dotarło do mnie, że w końcu mogę sobie taką zrobić! Wyrzeźbiłem ją w Blenderze (hej, na ten temat również mamy artykuł) i użyłem funkcji zmiany koloru w PrusaSlicerze do zamiany Prusamentu PLA Galaxy Black na Lime Green, następnie na Mystic Green, co sprawiło, że całkiem dobrze pasuje wyglądem do tej z filmu. Pobierz ją z PrusaPrinters.org.
Kolor to kolejna cecha, którą możesz z łatwością zmienić w swojej kostce. Możesz dopasować ją do gitary, barw swojej kapeli lub po prostu wybrać swój ulubiony.
Kostka pasująca kolorem do gitary (Fender Fiesta Red – Prusament Lipstick Red)
Niektóre kostki są idealnie gładkie, ale być może preferujesz taką, której chwyt jest bardziej chropowaty. Możesz wytłoczyć na powierzchni prosty wzór, np. krótki tekst (choćby nazwę zespołu) lub nawet uproszczone logo. Użyj funkcji zmiany koloru, aby go uwydatnić. Możesz również wtłoczyć kształt do środka, tworząc zagłębienie. Zarówno wytłaczanie, jak i wtłaczanie daje dobre efekty.
Na tym etapie masz świetną kostkę, której możesz używać jako tani, ale bardzo praktyczny gadżet promocyjny do rozdawania innym! Teraz zawsze noszę w portfelu kilka drukowanych kostek. Stanowią fajny pokaz możliwości druku, a każdy z gitarzystów jest pozytywnie zaskoczony, mogąc ją zatrzymać.
Wzór wypełnienia
Możesz użyć wypełnienia monotonicznego, jeśli chcesz otrzymać proste linie idące w tym samym kierunku. Ale drukując filamentem błyszczącym, jeszcze lepsze efekty uzyskasz wybierając któryś z bardziej interesujących wzorów. Spirala ośmiokątna, krzywa Hilberta i wzór koncentryczny wyglądają szczególnie dobrze.
Od lewej do prawej – Spirala ośmiokątna, koncentryczny oraz krzywa Hilberta
Jeśli wybierzesz wzór, który pokrywa się na wszystkich warstwach (np. koncentryczny), upewnij się, że gdzieś w środku znajduje się przynajmniej jedna warstwa wypełnienia prostoliniowego. Dzięki temu zmniejszysz szansę na pęknięcie kostki wzdłuż drukowanych ścieżek.
Dodaj otwór na kółko do breloczka lub stroik
Noszenie ze sobą zapasowej kostki to dobry pomysł. Jeśli w szczycie chwytu dodasz mały otwór, to możesz przewlec przez niego kółko do kluczy, co z pewnością się przyda! Dopasowując otwór do rozmiaru stroika (zazwyczaj jest to 6 mm), możesz również mieć kostkę zawsze na gitarze. To rozwiązanie sprawdza się bardzo dobrze, ponieważ nie potrzebujesz wtedy żadnego dodatkowego uchwytu na kostkę. Jeśli projektujesz własny wzór, możesz dodać otwór w dowolnym programie do CADa. Ale być może lepszą i bardziej uniwersalną opcją jest dodanie otworu bezpośrednio w PrusaSlicerze. Tym sposobem możesz dodać otwory nawet do modeli ściągniętych z Internetu, a oprócz tego nie musisz przechowywać dwóch wersji kostek (z otworem i bez). Mamy cały poradnik o modyfikatorach.
W skrócie: kliknij model prawym przyciskiem, wybierz „Dodaj modyfikator”, wybierz prosty kształt lub wczytaj własny, następnie ustaw wypełnienie oraz ilość dolnych i górnych warstw na 0. W nadchodzącej wersji PrusaSlicera skonsolidujemy wszystkie te czynności w jedną, nazwaną “Odejmowanie kształtu”.
W ten sam sposób możesz dodać logo kapeli lub jej nazwę. Aby stworzyć modyfikator o własnym kształcie, możesz wrzucić plik SVG. Prawie wszystkie aplikacje do modelowania 3D mają taką opcję, a tysiące wzorów możesz ściągnąć ze stron takich, jak flaticon.
Pazurki na kciuk
Jeśli pasjonuje Cię blues lub jazz, gdzie linię basu możesz zagrać na niskich nutach razem z linia melodyczną, pazurki na kciuk są warte wypróbowania. Na początku ich używanie wydaje się dziwne, ale pozwalają uzyskać czystsze niskie tony, jednocześnie otwierając możliwość delikatnej zmiany stylu. Pazurek musi idealnie pasować na kciuk, w innym przypadku będzie się zsuwać, dlatego konieczne może być wydrukowanie kilku sztuk z innym skalowaniem. Pobierz model z PrusaPrinters.
Materiał i trwałość
Po 6 miesiącach grania drukowanymi kostkami, zacząłem myśleć, że żadnej nie uda mi się złamać. W końcu jednak, po długim naparzaniu w struny gitary akustycznej, najcieńsza z nich pękła. Była to kostka o grubości 0,5 mm z PLA, więc była na prawdę cieniutka. Możemy stwierdzić, że drukowana w 3D kostka nie złamie się, nie ważne, jaki materiał wybierzesz, szczególnie, jeśli jej grubość będzie średnia i wyższa.
Główną różnicą między materiałami jest ich sztywność. Sztywność kostek z PLA wydaje się taka sama jak kostek o 0,1-0,2 mm grubszych z PETG i ASA. Jeśli masz nasz Prusament PC Blend, możesz stworzyć niezwykle trwałe kostki, których elastyczność będzie plasować się gdzieś pośrodku. Nie kupiłbym jednak szpuli filamentu po to, żeby wydrukować kostkę. Użyj materiału, który masz pod ręką. Nawet 50-gramowa próbka filamentu wystarczy na dziesięć kostek.
Kierunek ułożenia modelu oraz obrysy
Ustaw co najmniej domyślne 2 obrysy, ponieważ jest to minimum, które zapewni trwałość krawędzi kostki. Jeśli chcesz pobawić się ustawieniami, możesz użyć funkcji malowania szwu w PrusaSlicer. W ten sposób możesz zapewnić ciągłość linii w rogu, którym będziesz uderzać w struny. Weź również pod uwagę, że naturalnym procesem będzie zaokrąglanie pierwszego obrysu narożnika, którym szarpiesz za struny.
Być może będzie Cię kusić naniesienie jakiegoś dodatkowego wzoru na którąś powierzchnie kostki, ścięcie krawędzi lub ustawienie jej pionowo dla zwiększenia rozdzielczości. Zalecamy jednak drukowanie na płasko, zachowując równą płaszczyznę przylegania do stołu. Sprawi to, że drukowanie kostek będzie łatwe, a wydruki będą trwałe, ponieważ siły nie będą działać w kierunku rozrywania łączeń między warstwami.
Podsumowanie
Po odnalezieniu wzoru, który preferujesz, wykonując zaledwie kilka wydruków możesz mieć tyle kostek, że już nigdy żadnej nie kupisz. Możesz je również rozdawać w dużych ilościach, co z pewnością zostanie docenione. A jeśli masz kapelę, to możesz potraktować je jako super-tani gadżet reklamowy. Daj czadu i udanego drukowania!
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.